نظر ورزشکاران حرفه ای درباره آب قلیایی

نظر ورزشکاران حرفه ای درباره آب قلیایی : نیاز به آب دائمی بوده و با مقدار آبی که بدن از دست می دهد متناسب است. از طرف دیگر مقدار آب مورد نیاز بر حسب ترکیب رژیم غذایی، درجه حرارت محیط، کار عضلانی و ... تغییر می کند. با افزایش فعالیت ورزشکار آب هدر رفته از بدن او بیشتر شده در نتیجه نیاز او به آب نیز افزایش می یابد. پس سن ورزشکار، میزان فعالیت او، درجه حرارت محیط، نوع غذایی که خورده است و بسیاری از عوامل دیگر بر نیاز او به آب مؤثر است که اگر تأمین نشود، خصوصاً در طول مسابقه، اثرات سوئی بر کیفیت عملکرد ورزشکار دارد.

در حال حاضر بسیاری از قهرمانان جهان وایران رژیم قلیایی و آب قلیایی را در رژیم روزانه خود گنجانده اند . بسیاری از این ورزشکاران استفاده از آب قلیایی را یکی از رموز قهرمانی خود می دانند . با ما همراه باشید تا با تجربیات برخی از این قهرمانان در ایران و جهان آشنا شویم :

نظر شبنم شاهرخی قهرمان جهان در کیک بوکسینگ درباره آب قلیایی

اولا که خیلی از محققین باور دارن که رژیم های غذایی که از کشورهای غربی الگوبرداری شدن باعث اسیدی شدن محیط بدن میشه که میتونه مشکلاتی مثل یبوست ، پوکی استخون و یا کاهش متابولیسم بدن ایحاد کنه که نوشیدن حداقل ۴-۶ لیوان آب قلیایی آنتی اکسیدانت میتونه این مشکلاتو حل کنه.

دوما آب قلیایی برای ورزشکاران و افرادی مثل ما که فعالیت بدنیمون بالاست، مفیده. چون خستگی و لاکتیکی شدن و تحلیل رفتن عضلات زیاد اتفاق میفته.

آب قلیایی با داشتن هیدروژن و خاصیت آنتی اکسیدانی، از خیلی آسیب های پزشکی جلوگیری می‌کنه و توان ورزشی رو بالا می بره و خستگی رو به تعویق می‌ندازه.

اما مهم ترین نکته، اینه که خیلی از خانم های ایرانی کمبود کلسیم و منیزیم دارن و اینکه بتونن به صورت یون فعال مواد مورد نیاز بدنشون رو تامین کنن، خیلی مهمه.

نظر وید مک نات قهرمان بدنسازی درباره آب قلیایی

بدنساز رقابتی، وید مک نات، تصدیق می کند که آب قلیایی او را از تصمیم به بازنشستگی بازداشته است. او می گوید که حجم تمریناتش با استفاده از آب قلیایی 2/5 برابر شده، زمان تمرینات نیز کاهش یافته و هیچ درد عضلانی احساس نمی کند. به گفته وی، نوشیدن آب قلیایی صدمات ناشی از تمرینات سنگین را کاهش داده و به تمام تیم های ورزشی برای آموزش کارآمد تر کمک خواهد کرد.

نظر مجیک جانسون قهرمان بسکتبال درباره آب قلیایی

مجیک جانسون قهرمان افسانه ای بسکتبال آمریکا بیش از ۲۰ سال است که بیماری ایدز را شکست داده است و اعتقاد دارد یکی از مهمترین دلایل درمان بیماری اش استفاده از آب قلیایی بوده است.

نظر اردشیر قوانلوپور قهرمان اسکیت اگرسیو درباره آب قلیایی

آب حجم زیادی از بدن را تشکیل می دهد.فرد وقتی که شروع به ورزش کردن می کند ، آب از طریق عرق کردن از بدن او خارج می شود. به همین علت او باید میزان آب قلیایی و آنتی اکسیدانت بدن  خود را در حد ثابتی نگاه دارد.در شرایط استرس های ورزشی یا ذهنی در طول رقابت های ورزشی هیدراسیون بسیار مهم است.نتایج بررسی ها نشان داده است که دهیدراته شدن بدن (کم آبی بدن) می تواند ضریب عملکرد بدن ورزشکاران را پایین بیاورد.

آب قلیایی و آنتی اکسیدانت سریع تر جذب بدن می شود در نتیجه می تواند به ورزشکاران در جهت تامین مجدد آب بدنشان کمک بیشتری بکند.

آب قلیایی باعث افزایش اکسیژن خون و همچنین یون های کلسیم و منیزیم نیز می شود که برای فعالیت عضلانی مفید است.

در ورزش هایی که بدن به  دلیل عدم وجود اکسیژن کافی، اسیدلاکتیک بیشتری تولید می کند آب قلیایی با سرعت بیشتر اکسیژن خون را تامین می کند.

نظر آنتونی رابینز نویسنده انگیزشی درباره آب قلیایی

آنتونی رابینز موفق‌ترین، مشهورترین و پرطرفدارترین نویسنده و سخنران انگیزشی و متخصص ایجاد اوج کارایی در جهان است. وی با تیم‌های ورزشی لس آنجلس و قهرمانان مدال طلای المپیک همکاری داشته است. آنتونی رابینز یکی از طرفداران آب قلیایی است و در مشاوره های ورزشی خود همیشه تاثیر آب قلیایی بر ورزشکاران را مطرح کرده است. وی به قهرمان بزرگی همچون آندره آقاسی مشاوره داده و توصیه کرده است برای رسیدن به اوج کارایی در روز تا ۵ لیتر آب قلیایی یونیزه بنوشد.

نظر سپیده توکلی نائب قهرمان دومیدانی آسیا درباره آب قلیایی

اگر همیشه شدت تمرینات یکسان باشه، برای عضله ها تکراری میشه و رشد، اتفاق نمیفته. برای همین همیشه تلاش میکنم سخت تر تمرین کنم. شدت تمرینها باعث خستگی و گرفتگی عضلات میشه و راه درمانش اینه که مقدار اسیدیته ی جمع شده کاهش پیدا کنه.

روش جدید و راحتی که این روزها امتحان میکنم، استفاده از آب قلیایی برای ورزشکاران است که علاوه بر تمامی املاح مفیدی که داره، با حجم هیدروژنی که داره باعث میشه محیط بدن قلیایی و آنتی اکسیدانت بشه.

مزایای آب قلیایی بر روی ورزشکاران

با ورزش کردن و عرق کردن مقدار زیادی از آب بدن که حاوی املاح نیز هست ازدست می رود، آب قلیایی علاوه بر جبران آب از دست رفته املاح ضروری را نیز به بدن بازمی گرداند.

آب قلیایی سرشار از آنتی اکسیدان است که باعث بیشتر شدن سوخت و ساز بدن و در نتیجه داشتن انرژی و شادابی لازم برای انجام حرکات و تمرینات ورزشی میشود.افزایش سوخت و ساز یکی از مهمترین تاثیرات آب قلیایی در رژیم لاغری و تناسب اندام محسوب می شود.

انجام فعالیت های بدنی باعث تجمع اسید لاکتیک در عضلات بدن و در نتیجه باعث خستگی, درد عضلات و حتی پارگی عضلات میشود, آب قلیایی اسید لاکتیک را خنثی و از بدن دفع میکند.

آب قلیایی کبد را پاک سازی میکند.در نتیجه میزان جذب ریز مغذی ها و مکمل های ورزشی افزایش پیدا میکند , خصوصا برای ورزشکاران حرفه ای در دوره ی “پاکسازی ” کاربرد بسیار عالی میتواند داشته باشد.

دستگاه تنفس برای عملکرد بهتر به آبرسانی نیاز دارد. آب قلیایی دارای قدرت آبرسانی بسیار بالا بوده و می تواند تا با تامین رطوبت دستگاه تنفس اکسیژن رسانی را افزایش دهد.

جهت کسب اطلاعات بیشتر درباره اب قلیایی با ما تماس بگیرید

اسیدوز چیست؟

اسیدوز چیست؟ زمانی که کلیه ها و ریه های شما در کنترل اسیدیته بدن موفق عمل نکنند، مایعات بدن شما حاوی اسید زیادی می شود، که به این حالت، اسیدوز می گویند. بدن، در بسیاری از فرآیندهای خود ، اسید تولید می کنند. ریه ها و کلیه های شما معمولاً می توانند عدم تعادل pH جزئی را جبران کنند ، اما در صورتی که میزان اسیدوز بالا باشد، منجر به تجمع بیش از حد اسید در بدن شما می شود که در نتیجه بدن توانایی ایجاد تعادل pH را نخواهد داشت.

میزان اسیدیته خون شما با تعیین pH آن اندازه گیری می شود. PH پایین تر به این معنی است که خون شما اسیدی تر است ، در حالی که pH بالاتر به معنای قلیایی تر بودن خون شما است. pH خون شما باید در حدود 7.36 باشد.

طبق گفته انجمن آمریکایی شیمی بالینی (AACC) ، اسیدوز با pH برابر یا پایین تر از 7.35 روی می دهد.. آلکالوز (قلیایی شدن) با سطح pH برابر یا بالاتر 7.45 مشخص می شود. اگرچه به نظر ناچیز است، اما این اختلافات عددی می تواند جدی باشد. اسیدوز می تواند منجر به بروز بسیاری از مشکلات سلامتی شود و حتی می تواند تهدید کنند زندگی باشد.

علل اسیدوز

دو نوع اسیدوز وجود دارد که هر کدام دلایل مختلفی دارند. بسته به علت اصلی اسیدوز ، نوع اسیدوز به عنوان اسیدوز تنفسی یا اسیدوز متابولیک طبقه بندی می شود.

اسیدوز تنفسی

اسیدوز تنفسی وقتی بیش از حد CO2 در بدن ایجاد می شود. به طور معمول ، ریه ها هنگام تنفس ، CO2 را از بین می برند. با این حال ، گاهی اوقات بدن شما نمی تواند از میزان کافی CO2 خلاص شود. این ممکن است به دلیل:
1.  شرایط مزمن تنفسی ، مانند آسم
2.  آسیب به ریه ها
3.  چاقی ، که می تواند تنفس را دشوار کند
4.  سوء استفاده از آرام بخش
5.  استفاده بیش از حد از الکل
6.  ضعف عضلات در قفسه سینه
7.  مشکلات سیستم عصبی
8.  ساختار ریه تغییر شکل یافته

اسیدوز متابولیک

اسیدوز متابولیک به جای ریه ها در کلیه ها شروع می شود. هنگامی اتفاق می افتد که آنها به اندازه کافی اسید را از بین نبرند یا خیلی زیاد آن را از بین ببرند. سه شکل عمده اسیدوز متابولیک وجود دارد:

اسیدوز دیابتیک، در مبتلایان به دیابت مشاهده می شود که به خوبی کنترل نشده باشند. اگر بدن شما به اندازه کافی انسولین نداشته باشد ، کتون ها در بدن شما ساخته می شوند و خون شما را اسیدی می کنند.

اسیدوز هیپرکلورمیک، ناشی از از بین رفتن بی کربنات سدیم است که عامل خنثی نگه داشتن خون می باشد. اسهال و استفراغ می توانند باعث این نوع اسیدوز شوند.

اسیدوز لاکتیک، هنگامی که اسید لاکتیک زیادی در بدن شما وجود دارد رخ می دهد. علل آن می تواند شامل فعالیت های ورزشی، مصرف مزمن الکل ، نارسایی قلبی ، سرطان ، تشنج ، نارسایی کبد ، کمبود اکسیژن طولانی مدت و قند خون پایین باشد.

اسیدوز توبولار، زمانی اتفاق می افتد که کلیه ها قادر به دفع اسیدها در ادرار نیستند. این باعث می شود خون اسیدی شود.

عوامل خطر اسیدی شدن بدن

عواملی که می توانند در خطر اسیدوز شما نقش داشته باشند عبارتند از:
1.  یک رژیم غذایی پرچرب که کم کربوهیدرات است
2.  نارسایی کلیه
3.  چاقی
4.  کم آبی
5.  آسپرین یا مسمومیت با متانول
6.  دیابت

علائم اسیدوز در بدن

هر دو اسیدوز تنفسی و متابولیک علائم زیادی دارند. اما علائم اسیدوز براساس علت آن متفاوت است.
برخی از علائم رایج اسیدوز تنفسی شامل موارد زیر است:
1.  خستگی یا خواب آلودگی
2.  زود  خسته می شوید
3.  گیجی
4.  تنگی نفس
5.  خواب آلودگی
6.  سردرد

برخی از علائم متداول اسیدوز متابولیک شامل موارد زیر است:

1.  تنفس سریع و کم عمق
2.  گیجی
3.  خستگی
4.  سردرد
5.  خواب آلودگی
6.  عدم اشتها
7.  زردی
8.  افزایش ضربان قلب

روش های آزمایش و تشخیص اسیدوز

اگر فکر می کنید ممکن است اسیدوز داشته باشید ، سریعاً به پزشک مراجعه کنید. تشخیص زودرس می تواند تفاوت زیادی در بهبودی شما ایجاد کند.
پزشکان اسیدوز را با یک سری آزمایش خون تشخیص می دهند. گاز خون شریانی به میزان اکسیژن و دی اکسید کربن موجود در خون شما نشان می دهد. همچنین pH خون شما را نشان می دهد. یک صفحه اصلی متابولیک عملکرد کلیه و تعادل pH شما را بررسی می کند. همچنین میزان کلسیم ، پروتئین ، قند خون و الکترولیت شما را اندازه گیری می کند. اگر این آزمایش ها با هم انجام شوند ، می توانند انواع مختلف اسیدوز را شناسایی کنند.
اگر به اسیدوز تنفسی مبتلا شده باشید ، پزشک می خواهد سلامت ریه های شما را بررسی کند. این ممکن است شامل اشعه X قفسه سینه یا آزمایش عملکرد ریوی باشد.
اگر اسیدوز متابولیک مشکوک است ، باید یک نمونه ادرار بدهید. پزشکان pH را بررسی می کنند تا ببینند آیا اسیدها و پایه ها را به درستی از بین می برید یا خیر. آزمایش های اضافی ممکن است لازم باشد تا علت اسیدوز شما مشخص شود.

درمان اسیدوز

پزشکان معمولاً باید بدانند که علت اسیدوز شما برای تعیین نحوه درمان آن چیست. با این حال ، برخی از درمان ها می توانند برای هر نوع اسیدوز استفاده شوند. به عنوان مثال ، پزشک شما ممکن است بی کربنات سدیم (جوش شیرین) برای افزایش pH خون شما به شما بدهد. این می تواند به صورت دهان یا با قطره داخل وریدی (IV) انجام شود. درمان سایر انواع اسیدوز می تواند مستلزم معالجه علت آنها باشد و یا از شما بخواهد مصرف غذاهای قلیایی و یا نوشیدن آب قلیایی را در رژیم خود بگنجانید.

اسیدوز تنفسی

درمان این بیماری معمولاً برای کمک به ریه های شما طراحی شده است. به عنوان مثال ، ممکن است داروهایی برای رقیق کردن مجاری هوایی به شما داده شود. همچنین ممکن است به شما اکسیژن یا دستگاه فشار مستمر هوایی مثبت (CPAP) داده شود. در صورت داشتن انسداد هوایی یا ضعف عضلانی ، دستگاه CPAP می تواند به شما در تنفس کمک کند.

اسیدوز متابولیک

انواع خاص اسیدوز متابولیک هر کدام درمان خاص خود را دارند. به مبتلایان به اسیدوز هیپرکلورمیک ممکن است بی کربنات سدیم داده شود. اسیدوز ناشی از نارسایی کلیه با سدیم سیترات قابل درمان است. افراد دیابتی مبتلا به کتواسیدوز مایعات IV و انسولین را برای تعادل در pH آنها دریافت می کنند. درمان اسیدوز لاکتیک بسته به علت ممکن است شامل مکمل های بی کربنات ، مایعات IV ، اکسیژن یا آنتی بیوتیک ها و آب قلیایی باشد.

عوارض اسیدوز

بدون درمان سریع ، اسیدوز ممکن است به عوارض بهداشتی زیر منجر شود:
1.  سنگ کلیه
2.  مشکلات مزمن کلیه
3.  نارسایی کلیه
4.  بیماری استخوان
5.  رشد تاخیری

پیشگیری از اسیدوز

شما به طور کامل نمی توانید از اسیدوز جلوگیری کنید. با این حال ، مواردی وجود دارد که می توانید برای کاهش ریسک خود انجام دهید.
برای کاهش خطر اسیدوز تنفسی می توانید موارد زیر را انجام دهید:

آرام بخش را طبق تجویز مصرف کنید و هرگز آنها را با الکل مخلوط نکنید.

سیگار نکشید. سیگار کشیدن می تواند به ریه های شما آسیب برساند و تنفس را کمتر موثر کند.

وزن سالم خود را حفظ کنید. چاقی می تواند تنفس را برای شما سخت تر کند.

برای کاهش خطر اسیدوز متابولیک می توانید موارد زیر را انجام دهید:

هیدراته بمانید. مقدار زیادی آب و مایعات قلیایی دیگر بنوشید.

کنترل دیابت خود را حفظ کنید. اگر میزان قند خون خود را به خوبی مدیریت کنید ، می توانید از کتواسیدوز جلوگیری کنید. نوشیدن الکل را متوقف کنید.

آب قلیایی با کنترل و حفظ تعادل pH بدن نفش مهمی در صحت انجام سوخت و ساز بدن و حفظ سلامتی ایفا می کند و از عوارض بسیار اسیدی شدن بدن جلوگیری می کند.

آب قلیایی را به هر میزان دلخواه بنوشید و از طعم بی نظیر آبی گوارا و سبک لذت برده و سلامت بمانید.

نکاتی در مورد استفاده از مواد غذایی اسیدی

نکاتی در مورد استفاده از مواد غذایی اسیدی : تا کنون درباره مواد غذایی قلیایی و اسیدی مطالب بسیاری را عنوان کرده ایم و درباره هر کدام مزایا و مضرات آنها را نیز به شما گوشزد نموده ایم . در این مطلب که برگرفته از مقاله علمی از دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو است شما را با برخی از مواد غذایی اسیدی و مضرات آنها آشنا خواهیم کرد. با ما همراه باشید

تعریف اسیدیته مقدار pH به شما می گوید که آیا یک اسید ، پایه یا خنثی است.

pH 0► نشان دهنده میزان بالای اسیدیته است.

pH 7► خنثی است.

pH 14► قلیایی است.

به عنوان مثال ، اسید باتری از 0 درجه اسیدی است ، در حالی که مایع سفید کننده با ph  14 بسیار قلیایی است. آب مقطر خالص 7 است. این نه اسیدی است و نه قلیایی.

دقیقاً مانند مواد مختلف ، قسمت های مختلف بدن انسان دارای pH مختلف است. pH خون ایده آل شما بین 7.35 تا 7.45 است که کمی قلیایی است.

غذاها و نوشیدنی ها با اسید زیاد

اگر فکر می کنید با اسیدیته مشکل دارید ، می توانید در رژیم غذایی خود تغییراتی ایجاد کنید تا به بهبود علائم بیماری شما کمک کند. غذاهایی که اسیدی در نظر گرفته می شوند باید دارای pH برابر 4.6 یا کمتر باشند.

غذاهایی که تمایل به اسید بیشتر در بدن دارند و ممکن است نیاز به محدود کردن یا جلوگیری از آن داشته باشید عبارتند از:

⇔دانه ها
⇔قند
⇔محصولات لبنی خاصی
⇔ماهی
⇔غذاهای فراوری شده
⇔گوشت تازه و گوشتهای فرآوری شده مانند گوشت گاو ذرت و بوقلمون
⇔نوشابه و سایر نوشیدنی های شیرین
⇔غذاهای پر پروتئین و مکمل ها

تحقیقات مربوط به ارتباط بین غذاهایی مانند پروتئین حیوانی و لبنیات و بیماری مزمن به دلیل تغییر در pH بدن محدود است. تحقیقات جدید ممکن است باعث روشن شدن بیشتر این ارتباط یا دلایل دیگری شود که کاهش محصولات حیوانی برای سلامتی مفید است.

آیا میوه ها نیز اسیدی هستند؟

میوه ها و آب میوه ها دارای اسیدهای فراوان هستند

در اینجا لیستی از میوه ها و pH آنها از دانشگاه Clemson آورده شده است. آنها از اسیدی ترین به حداقل لیست شده اند:

آب لیمو (pH: 2.00-2.60)

آهک (pH: 2.00-2.80)

آلوهای آبی (pH: 2.80-3.40)

انگور (pH: 2.90-3.82)

انار (pH: 2.93-3.20)

گریپ فروت (pH: 3.00–3.75)

زغال اخته (pH: 3.12-3.33)

آناناس (pH: 3.20-4.00)

سیب (pH: 3.30-4.00)

هلو (pH: 3.30-4.05)

پرتقال (pH: 3.69-4.34)

گوجه فرنگی (pH: 4.30-4.90)

به طور کلی ، مرکبات دارای pH پایین هستند ، به همین دلیل اسیدی هستند. مرکبات و سایر غذاهای اسیدی ممکن است در افرادی که مشکلات دستگاه گوارش فوقانی مانند زخم یا ریفلاکس دارند ،علائم بیشتری ایجاد کند.

آیا آب میوه ها نیز اسیدی محسوب می شوند؟

مهم است که به یاد داشته باشید که آب میوه ها نیز اسیدی هستند. به همین دلیل ، هنگام نوشیدن آب میوه باید از نی استفاده کنید. این باعث می شود تا آب میوه در تماس مستقیم با دندان های شما قرار نگیرد.

اگر میوه علائم گوارشی فوقانی را تشدید نکند ، آنها یک غذای سالم برای مصرف روزانه هستند و نشان داده شده است که خطر بیماری های مزمن را کاهش می دهد. با وجود اسیدیته اولیه آنها ، اما بیشتر میوه ها قلیایی هستند.

سبزیجات تازه در کدام دسته قرار می گیرند اسیدی یا قلیایی؟

سبزیجات ، به ویژه سبزیجات تازه ، به طور کلی اسیدی تلقی نمی شوند. در اینجا لیستی از سبزیجات و میزان pH آنها آمده است:

کلم (pH: 5.20-6.80)

چغندر (pH: 5.30-6.60)

ذرت (pH: 5.90-7.50)

قارچ (pH: 6.00-6.70)

کلم بروکلی (pH: 6.30-6.85)

سبزی تره (pH: 6.50-7.50)

کدام نوشیدنی ها اسیدی محسوب می شوند؟

شما ممکن است تصمیم بگیرید که از نوشیدنی های حاوی فسفر زیاد مانند آبجو یا شکلات داغ ساخته شده از بسته های مخلوط کاکائو استفاده کنید ، ما به شما به دلیل اسید بالای آنها می گوییم از نوشیدن آنها خودداری کنید. آب قلیایی یا آب گازدار می توانند جایگزین مناسبی باشند.

غذاهای کم اسید یا قلیایی کدامند؟

هنگامی که صحبت از مزایای یک رژیم قلیایی بیشتر می شود ، تحقیقات منتشر شده در مجله منبع بهداشت محیط و بهداشت عمومی معتبر می گویند نوشیدن آب قلیایی به افزایش استقامت عضلات ، تقویت حافظه و هوشیاری کمک کند و به شما در زندگی طولانی تر کمک کند.

برخی از غذاهای قلیایی (یا خنثی) و نوشیدنی هایی که می توانید در رژیم غذایی خود بگنجانید عبارتند از:

♦سویا ، لوبیای سویا ، توفو و تمپه

♦ماست و شیر شیرین نشده

♦بیشتر سبزیجات تازه از جمله سیب زمینی

♦بیشتر میوه ها

♦گیاهان و ادویه جات به جز نمک ، خردل و جوز هندی

♦لوبیا و عدس

♦برخی از غلات کامل ، مانند ارزن ، quinoa و amaranth

♦چای های گیاهی

♦چربی هایی مانند روغن زیتون ، آووکادو ، آجیل و دانه ها

♦اثرات خوردن بیش از حد بسیاری از غذاهای حاوی اسید

رژیم غذایی که شامل بسیاری از غذاهای حاوی اسید ، مانند پروتئین یا قند است ، می تواند باعث ایجاد اسیدیته در ادرار و همچنین سایر عوارض منفی آن شود. این ممکن است باعث شود که نوعی سنگ کلیه به نام سنگهای اسید اوریک تشکیل شود.

حدس زده می شود که بیش از حد اسیدیته باعث از بین رفتن استخوان و ماهیچه ها نیز می شود. دلیل این امر این است که استخوانها حاوی کلسیم هستند ، که بدن شما هنگام اسیدی شدن ، تعادل pH خون شما را بازیابی می کند.

برخی شواهد نشان می دهد که اسید فسفریک ، که معمولاً در سدیم های تیره وجود دارد ، با چگالی استخوان ارتباط دارد ، به ویژه هنگامی که جایگزین شیر ، نوشیدنی غنی از کلسیم و پروتئین است. اسید زیاد نیز می تواند خطر ابتلا به سرطان ، مشکلات کبدی و بیماری های قلبی را افزایش دهد.در مقابل مصرف غذا و آب قلیایی می تواند از این موارد پیشگیری کند.

بعضی از غذاها و نوشیدنی ها اسید کمتری نسبت به سدیم یا پروتئین تولید می کنند ، اما هنوز تأثیر قلیایی بیشتر میوه ها و سبزیجات را ارائه نمی دهند. کارشناسان همیشه در لیست دقیق مواد غذایی موافق نیستند.

مواد غذایی که برای سلامتی شما مضر محسوب می شود

⇔روغن ذرت

⇔شیرین کننده هایی مانند شکر ، ملاس ، شربت افرا ، عسل فرآوری شده و آسپارتام

⇔نمک

⇔چاشنی هایی مثل مایونز ، سس سویا و سرکه

⇔پنیرهای سخت و فرآوری شده

⇔غلات مانند ذرت ، برنج و گندم

⇔قهوه

اگر نگران اسیدی شدن استخوان هستید ، می توانید مقادیر کمی از بی کربنات سدیم مصرف کنید. دانشگاه کالیفرنیا ، سن دیگو ، محققان دوزهایی را توصیه می کنند که کمتر از 5 گرم باشد.

شما نباید در طول وعده های غذایی بی کربنات سدیم مصرف کنید زیرا این امر می تواند در هضم شما اختلال ایجاد کند. دریافت مقدار کافی کلسیم رژیم غذایی ، ویتامین D ، فسفر و منیزیم همچنین ممکن است برای جبران اثرات منفی اسید بر روی استخوان شما مفید باشد.

چگونه از اسیدی شدن بدن جلوگیری کنیم؟

از آنجا که محصولات فرآوری شده تمایل به اسیدی بودن دارند ، محققان دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو پیشنهاد می کنند که منابع بیشتری از غذاهای تولید قلیایی مانند میوه و سبزیجات را با نسبت 3 به 1 میل کنید. pH یک ماده غذایی قبل از خوردن آن از آنچه که به محض اینکه داخل بدن شما می شود تبدیل می شود از اهمیت کمتری برخوردار است.

اگرچه نادر است ، ممکن است pH ادرار خیلی قلیایی باشد. با این حال ، در ایالات متحده ، اسید بیش از حد یک مشکل شایع تر است. این امر به دلیل زیاد بودن میزان مصرف پروتئین حیوانات ، شکر و غلات در افراد است. میزان بالاتر استفاده از داروهای تجویزی نیز به این مشکل کمک می کند.

چه چیزی را جایگزین مواد غذایی اسیدی کنیم ؟

رژیم غذایی قلیایی یک جایگزین سالم است که ممکن است بیشتر به دلیل تأکید بر مصرف گیاهان و محدود کردن غذاهای فرآوری شده نسبت به تغییر در pH بدن مؤثر باشد.

خوردن بیشتر میوه و سبزیجات ، به همراه مهار کربوهیدرات تصفیه شده ، شکر و لبنیات ، ممکن است به تعادل pH در بدن شما کمک کند.

در هر صورت ، رژیم غذایی سنگین گیاهی با کاهش مصرف قند تصفیه شده دارای مزایای سلامتی زیادی است و ممکن است باعث کاهش مسائل روزانه و کاهش برخی از خطرات سلامتی طولانی مدت شود.

در هر صورت ممکن است شما نتوانید در طول روز به مواد غذایی قلیایی دسترسی داشته باشید لذا برای شما نوشیدن یک لیوان آب قلیایی بسیار راحت تر خواهد بود.شما می توانید آب قلیایی را از نزدیکترین سوپر مارکت محل خود تهیه کنید.